Kuğuların ağırlığı bir başka memeli ile kıyaslandığında oldukça hafiftir. Aynı boyutlarda bir buldog köpeği, kuğudan "4 kat" daha ağırdır. Kuşların hafif olmasının çeşitli sebepleri vardır. İçi boş kemikleri iç kirişlerle desteklenmiştir. Kuyruk yerine kabarık tüyleri vardır ve dişlerle kaplı çene yerine gagaları vardır. Vücutlarının çok önemli bir kısmı havayla doludur. Bu hava birçok kuşta bulunan 9 hava kesesinde saklanır. Bunlar sadece ağırlık azaltma niteliği taşımazlar. Uçuş sırasında kuşlar çok fazla enerji harcarlar ve bu nedenle çok yoğun oksijen kaynağına ihtiyaçları vardır. İşte bu hava keseleri kuşun solunum sisteminde de önemli rol oynar. Bu sayede kuğu, aynı büyüklükteki bir memelinin nefes alışı sırasında aldığı oksijenden çok daha fazla oksijen alır.
David Attenborough, The Life of Birds, s.41
Uçma son derece karmaşık bir mekanizmanın ürünüdür. Sayısız fiziksel özelliğin yanı sıra son derece farklı bir metabolizma ve çok üstün beceriler gerektirir. Bir canlının uçabilmesi tğm bu özelliklere sahip olabilmesine bağlıdır. Tüm bu özelliklerin bir ürünü olarak bir canlı uçabilir veya uçamaz. Yani bir canlı önce uçup daha sonra bu özellikleri geliştirme imkanına sahip değildir. İşte bu da evrim teorisinin çöktüğü noktadır.
Evrim teorisi, canlılardaki sözde gelişmeleri tesadüflerle açıklamaya çalışırken bunların kalıcı ve başarılı olmalarını ihtiyaçlara bağlar. Yani bir canlı yaşadığı mevcut ortamında oluşan değişiklikler karşısında şayet tesadüfler sonucunda kendisinde olumlu bir değişiklik olur ise bunu koruyarak bununla kendisine yaşam savaşında bir avantaj sağlamaktadır. Oysa uçma konusunda elzem olan bir çok fiziksel özelliğe uçmadığı sürece ihtiyaç duymayacaktır. Yani uçmayan bir canlı bu özellikleri sözde tesadüfler sonucu birer ikişer kazansa dahi bunlara bir ihtiyaç göstermediği, yani ona yaşam savaşında bir avantaj sağlamadığı için, yine evrim teorisinin iddiasına göre zaman içinde kaybolup gidecektir. Yani uçmayan bir canlı, evrim teorisinin sözde mekanizmaları ile asla uçar hale gelemeyecektir.
Tek bir kuşun uçuşu dahi açıkça göstermektedir ki, canlılığın varlığı tesadüflerin sonucu değil, ancak üstün bir aklın varlığı ile mümkün alabilmektedir. Bu üstün aklın sahibi, Alemlerin Rabbi olan Allah’tır.
50/38- Andolsun, Biz gökleri, yeri ve ikisi arasında bulunanları altı günde yarattık; Bize hiç bir yorgunluk dokunmadı.
David Attenborough, The Life of Birds, s.41
Uçma son derece karmaşık bir mekanizmanın ürünüdür. Sayısız fiziksel özelliğin yanı sıra son derece farklı bir metabolizma ve çok üstün beceriler gerektirir. Bir canlının uçabilmesi tğm bu özelliklere sahip olabilmesine bağlıdır. Tüm bu özelliklerin bir ürünü olarak bir canlı uçabilir veya uçamaz. Yani bir canlı önce uçup daha sonra bu özellikleri geliştirme imkanına sahip değildir. İşte bu da evrim teorisinin çöktüğü noktadır.
Evrim teorisi, canlılardaki sözde gelişmeleri tesadüflerle açıklamaya çalışırken bunların kalıcı ve başarılı olmalarını ihtiyaçlara bağlar. Yani bir canlı yaşadığı mevcut ortamında oluşan değişiklikler karşısında şayet tesadüfler sonucunda kendisinde olumlu bir değişiklik olur ise bunu koruyarak bununla kendisine yaşam savaşında bir avantaj sağlamaktadır. Oysa uçma konusunda elzem olan bir çok fiziksel özelliğe uçmadığı sürece ihtiyaç duymayacaktır. Yani uçmayan bir canlı bu özellikleri sözde tesadüfler sonucu birer ikişer kazansa dahi bunlara bir ihtiyaç göstermediği, yani ona yaşam savaşında bir avantaj sağlamadığı için, yine evrim teorisinin iddiasına göre zaman içinde kaybolup gidecektir. Yani uçmayan bir canlı, evrim teorisinin sözde mekanizmaları ile asla uçar hale gelemeyecektir.
Tek bir kuşun uçuşu dahi açıkça göstermektedir ki, canlılığın varlığı tesadüflerin sonucu değil, ancak üstün bir aklın varlığı ile mümkün alabilmektedir. Bu üstün aklın sahibi, Alemlerin Rabbi olan Allah’tır.
50/38- Andolsun, Biz gökleri, yeri ve ikisi arasında bulunanları altı günde yarattık; Bize hiç bir yorgunluk dokunmadı.
