Karıncalar yaprak bitlerini evcilleştirirler. Yaprak bitlerinin salgıları ile beslenen karıncalar, onların her türlü bakımları ile ilgilenirler. Onları düşmanlarına karşı korurlar. Örneğin uğur böcekleri ve eşek arılarının yaprak bitlerinin yakınına bıraktıkları yumurtalarını yerler. Yaprak bitleri de bu bakımın karşılığı olarak karıncaların ihtiyaç duydukları, tatlı sıvıyı almalarına izin verirler.
Hayvanlar Ans., C.B.P.C Publishing, Böcekler, s.12
Canlılar arasında ortak yaşam, doğada sıkça görülebilmektedir. Ortak yaşam, evrim teorisinin iddialarını tam olarak çürüten bir davranış biçimidir.
Karıncalar ile yaprak bitlerinin örneğide olduğu gibi, b iki tür neslinii sürdürebilmek için birbirlerinin varlığına ihtiyaç göstermektedirler. Üstelik birbirlerinin bu özelliklerini nasıl kullanacaklarını da bilmek zorundadırlar.
Diğer canlı türlerini evcilleştirmek, onların bakımını üstlenmek, beslenmelerine yardımcı olmak, düşmanlarına karşı korumak, son derece gelişmiş bir zekayı, bilgi birikimini ve sosyal yapıyı gerektirmektedir. Bu bilgi ve beceriyi karıncaların evrim sürecindeki tekamülü ve şahsi kabiliyetleri olarak değerlendirmek, karıncalara olağanüstü bir medeni gelişmişlik seviyesina sahip olduklarını kabul etmek anlamına gelir. Bu durumda, milyonlarca yıl önce bu medeniyet seviyesine erişen karıncaların, evrim teorisinin kabullerine uygun olarak gelişimini sürdürmesi ve günümüzde, sosyal hayatta hatta bilim ve teknikte büyük ilerlemeler kaydetmesi gerekmektedir. Oysa doğada durum hiç bir zaman bu şekilde olmaz. Tüm canlılar Allah’ın kendilerini yarattığı şekilde varoluşlarını sürdürmekte ve Allah’ın kendilerine ilham ettiği şekilde yaşamaktadırlar. Ve bu durum, evrim teorisinin iddialarının aksine olmak üzere milyonlarca yıldır süregelmektedir.
16/68- Rabbin bal arısına vahyetti: Dağlarda, ağaçlarda ve onların kurdukları çardaklarda kendine evler edin.
16/69- Sonra meyvelerin tümünden ye, böylece Rabbinin sana kolaylaştırdığı yollarda yürü-uçuver. Onların karınlarından türlü renklerde şerbetler çıkar, onda insanlar için bir şifa vardır. Şüphesiz düşünen bir topluluk için gerçekten bunda bir ayet vardır.
Hayvanlar Ans., C.B.P.C Publishing, Böcekler, s.12
Canlılar arasında ortak yaşam, doğada sıkça görülebilmektedir. Ortak yaşam, evrim teorisinin iddialarını tam olarak çürüten bir davranış biçimidir.
Karıncalar ile yaprak bitlerinin örneğide olduğu gibi, b iki tür neslinii sürdürebilmek için birbirlerinin varlığına ihtiyaç göstermektedirler. Üstelik birbirlerinin bu özelliklerini nasıl kullanacaklarını da bilmek zorundadırlar.
Diğer canlı türlerini evcilleştirmek, onların bakımını üstlenmek, beslenmelerine yardımcı olmak, düşmanlarına karşı korumak, son derece gelişmiş bir zekayı, bilgi birikimini ve sosyal yapıyı gerektirmektedir. Bu bilgi ve beceriyi karıncaların evrim sürecindeki tekamülü ve şahsi kabiliyetleri olarak değerlendirmek, karıncalara olağanüstü bir medeni gelişmişlik seviyesina sahip olduklarını kabul etmek anlamına gelir. Bu durumda, milyonlarca yıl önce bu medeniyet seviyesine erişen karıncaların, evrim teorisinin kabullerine uygun olarak gelişimini sürdürmesi ve günümüzde, sosyal hayatta hatta bilim ve teknikte büyük ilerlemeler kaydetmesi gerekmektedir. Oysa doğada durum hiç bir zaman bu şekilde olmaz. Tüm canlılar Allah’ın kendilerini yarattığı şekilde varoluşlarını sürdürmekte ve Allah’ın kendilerine ilham ettiği şekilde yaşamaktadırlar. Ve bu durum, evrim teorisinin iddialarının aksine olmak üzere milyonlarca yıldır süregelmektedir.
16/68- Rabbin bal arısına vahyetti: Dağlarda, ağaçlarda ve onların kurdukları çardaklarda kendine evler edin.
16/69- Sonra meyvelerin tümünden ye, böylece Rabbinin sana kolaylaştırdığı yollarda yürü-uçuver. Onların karınlarından türlü renklerde şerbetler çıkar, onda insanlar için bir şifa vardır. Şüphesiz düşünen bir topluluk için gerçekten bunda bir ayet vardır.
